قصه های کلیله و دمنه

کتاب کلیله و دمنه تقریبا در 2000 سال پیش به زبان هندی قدیم نوشته شده و بعد به دستور انوشیروان به زبان پهلوی ترجمه شده است. بیشتر داستان‌های این کتاب از زبان حیوانات ساخته شده و منظور نویسنده این بوده که مخاطب کتاب همین‌‌طور که داستان و افسانه می‌‌شنود، دستورات اخلاقی و رازهای زندگی را نیز بیاموزد. متن فارسی کلیله و دمنه سخت است و کلمه‌های عربی زیادی در آن وجود دارد که خواندن آن را برای کودکان و نوجوانان مشکل می‌کند.

مهدی آذر‌یزدی نخستین کتاب از مجموعه هشت جلدی قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب را با نگاهی به کتاب ارزشمند کلیله و دمنه و بازنویسی ۲۵ داستان کوتاه از آن منتشر کرد. محتوای کلیله و دمنه پندآموز است و به طور عمده پندهای آن در قالب حکایت‌هایی از زبان حیوانات نقل شده‌است. کلیله و دمنه، نام دو شغال است و بخش بزرگی از کتاب اختصاص به داستان این دو شغال دارد.